top of page

De burnout - Sophie Kinsella

The thing you must remember is to enjoy the ride.

Titel: De burnout Auteur: Sophie Kinsella

Genre: Feel good

Uitgeverij: Bantam UK

Bladzijdes: 400

Bindwijze: paperback

ISBN: 9781787636552

Prijs: 17,99 euro (bij bol.com)

Mijn beoordeling: 7/10


Sasha has had it. She cannot bring herself to respond to another inane, “urgent” (but obviously not at all urgent) email or participate in the corporate employee joyfulness program. She hasn’t seen her friends in months. Sex? Seems like a lot of effort. Even cooking dinner takes far too much planning. Sasha has hit a wall.

Armed with good intentions to drink kale smoothies, try yoga, and find peace, she heads to the seaside resort she loved as a child. But it’s the off season, the hotel is in a dilapidated shambles, and she has to share the beach with the only other a grumpy guy named Finn, who seems as stressed as Sasha. How can she commune with nature when he’s sitting on her favorite rock, watching her? Nor can they agree on how best to alleviate their burnout.


Als je de achterflap van dit boek leest kun je het hele verhaal al voorspellen: een vrouw met een burn-out, die naar een afgelegen resort gaat en daar een onaardige man ontmoet. Oh, oh, oh, zouden ze per ongeluk verliefd op elkaar worden? Ik zal niks verklappen hoor (zucht).


Maar! Eerlijk is eerlijk: dit is een hartstikke leuk boek. Erg grappig en droog. Sasha is een heel leuk personage dat wat gekke dingen meemaakt in de aanloop naar haar val. Ze maakt een flinke ontwikkeling door in de loop van het boek, onder andere dat ze aan zichzelf probeert te werken, aan haar relatie met haar baan en dat ze probeert om te gaan met ene Finn.

Als ik nog eerlijker ben moet ik bekennen dat dit boek ook wel een beetje langdradig is. Niet tot het punt waarop het saai werd, wel tot het punt waarop ik dacht 'ja nu snap ik het wel'. Maar, gezien het feit dat het heerlijk luchtig geschreven is en je er zo doorheen fietst, was dat op zich geen probleem. Ook vond ik de plottwist aan het einde, over wat ze met haar leven gaat doen, erg leuk: ze verdient het echt! Ook was ene 'Terry', een demente vroegere surfleraar, in het boek een centraal figuur. Hij vertelde vooral veel levenslessen, waar Sasha, Finn en iedereen veel aan hebben gehad. Ook de lezers :). Pák die golf!


Who the hell does he think he is that he can lash out at people? Do the normal rules not apply to him?

Wat mij wel stoorde was dat één ding in het boek, een ongeluk uit het verleden, erg vaak terugkwam. Dat ongeluk vond ik echt super niet boeiend, maar er werd een heel ding van gemaakt. Wat ik ook wel weer snap, maar ik dacht ook wel van... ja, boeit gewoon niet. Het had voor mij gewoon geen meerwaarde. Het leek meer alsof Kinsella een soort detective element wilde toevoegen, maar dat had naar mijn mening niet gehoeven. Of nou ja, op zich wél, maar niet per se in de mate waarin het nu is gebeurd. Snappie?


Ik heb genoten van dit boek en ben zeer content met het einde. Als je zin hebt om gewoon niet te hoeven nadenken en lekker wilt wegzakken in andermans problemen, dan is dit zeker een aanrader voor jou! Een komische aanrader nog wel :).





Comments


bottom of page