top of page

Carve the mark - Veronica Roth

'Ik wil graag eerst weten wat hierachter zit,' zei Teka. 'Je bent heel anders dan ik had verwacht.' 'Wie niet?' zei ik bars.

Titel: Carve the mark

Auteurs: Veronica Roth

Genre: fictie / science fiction

Uitgeverij: van Goor

Bladzijdes: 415

Bindwijze: paperback

ISBN: 9789000352227

Prijs: 10,99 euro (bij bol.com)

Mijn beoordeling: 7,5/10


Cyra’s gave geeft haar pijn, maar ze kan ook anderen onnoemelijk veel pijn doen. Haar broer Ryzek heerst als een tiran over hun planeet, Shotet. Ryzek misbruikt Cyra’s gave om zijn vijanden te martelen. Maar Cyra is veel meer dan een wapen in handen van haar broer: ze is snel, veerkrachtig en slimmer dan hij denkt.

Wanneer Akos uit het naburige rijk Thuve als gevangene in Cyra’s wereld terechtkomt, lijkt de vijandschap tussen hun landen en hun families onoverkomelijk. Samengebracht door het lot moeten ze een allesbepalende keuze maken.


Veronica Roth neemt je mee in een wereld ver in de toekomst. Althans, dat neem ik aan. De mensheid heeft zich verspreid over verschillende planeten en ruimteschepen. Mensheid, zeg ik dat wel goed? Ik neem in ieder geval aan dat het mensen zijn, maar ze hebben wel ieder bijzondere gaven. Sommigen zijn heel handig, anderen wat minder. Cyra doet zichzelf bijvoorbeeld constant pijn met haar gave. Het wordt al snel duidelijk dat haar leven hierdoor één grote hel is. Akos heeft een hele andere gave, die later van pas kan komen voor Cyra...

Het duurde best lang voor ik in het verhaal kwam. Ik was in de war door de locaties en de termen. Akos komt van een plaats genaamd Thuve en Cyra van Shotet. Deze twee plekken liggen op dezelfde planeet. Maar ze gaan ook weleens op "Verblijf", waarbij ze met een ruimteschip naar andere planeten gaan, ofzo. Maar goed, het verhaal begint gelijk spannend. We krijgen eerst Akos zijn deel mee, geschreven in het hij-perspectief. Vervolgens zijn Cyra's stukken opeens in de ik-vorm geschreven. Ook hierdoor was ik een hele poos in de war. Het hele boek lang heb ik eigenlijk niet begrepen wat de logica achter deze keuze was. Beide personages hebben namelijk een even groot aandeel in het boek. Schrijf ze dan in dezelfde vorm, zou ik zeggen.

'Dus jij vindt niet dat ik een verrader ben?'

Het verhaal bevat vrij grote tijdsprongen, zonder dat je het merkt. Dat heeft Roth er erg goed in verwerkt. Het boek begint bij Akos en Cyra als jonge kinderen en tegen het einde zijn ze al volwassen. Ik had deze verandering niet eens door eigenlijk, dus ik werd er uiteindelijk aangenaam door verrast.


Ik moet toegeven dat ik tegen het einde het boek een beetje zat werd. Er kwam maar geen einde aan. Ook begreep ik niet hóe het in godsnaam mogelijk was om het verhaal nog af te ronden in 30, 20,10 pagin- oh... er is dus kennelijk een deel 2. Wauw. Ondanks mijn lichtelijke frustraties ben ik toch niet ontevreden over het einde. Helaas zijn niet al mijn vragen opgelost, maar de antwoorden verwacht ik in deel 2 te treffen.

'Jou daar weg laten halen is het enige goede wat ik ooit heb gedaan, en nu is zelfs dat niets meer waard, want je bent weer terug, stomme... sukkel!'

Allesomvattend vond ik het een leuk boek dat me zeker naar een andere wereld heeft gebracht. Goed geschreven. Beetje voorspelbaar hier en daar, maar zeker niet in een dergelijke mate dat het stoorde. Ik raad het iedereen die van Young Adult en science fiction houdt zeker aan!


Comentarios


bottom of page